www.mojemiasto.fora.pl

anade

W szkołach, tych przymusowych, panuje hierarchia taka:
1) urzędnicy (ministerstwo, urzędy, dyrektorzy szkół);
2) nauczyciele;
3) uczniowie;
4) rodzice.
Im wyżej tym więcej praw, im niżej tym więcej obowiązków.

A powinno być tak:
Rodzice i szkoły jako równorzędni partnerzy, którzy w celu edukacji dzieci/uczniów podpisują odpowiednią umowę. Tak jak to jest np. w szkołach językowych.

Tylko należałoby:
1) zlikwidować ministerstwo edukacji;
2) znieść przymus chodzenia do szkoły;
3) odwołać jednolite programy nauczania.
Na co raczej nie ma nadziei. Sad

antek

Jeżeli twierdzisz, że nauczyciel ma więcej praw niż uczeń to mam tylko nadzieję, że nie mówisz poważnie.
Rodzice również często mogą dużo więcej, bo teraz szkoły często polegają na dotacjach od nich.

Pomysł brzmi ciekawie, ale zadam Ci pytanie: Jeżeli to lepsze rozwiązanie to dlaczego cały świat uznał przymus nauczania dawno temu za pomysł pierwszorzędny i po dziś dzień wychodzi z takiego założenia? Podkreślę tylko, że CAŁY świat.

krysia

[quote="anade"]
Tylko należałoby:
1) zlikwidować ministerstwo edukacji;
2) znieść przymus chodzenia do szkoły;
3) odwołać jednolite programy nauczania.

A może zrobimy tak, jak chciał pan w sweterku w romby, "żeby nie było niczego"
Laughing

Rozbawił mnie ten post

kęsim-kęsim

Zgadzam sie, ze stwierdzenie, ze nauczyciele maja wiecej praw niz uczniowie jest ryzykowne. Kiedys dla utrzymania dyscypliny nauczyciel lal dziecko linijka po lapie i zostawial po lekcjach na trzy godziny. Teraz dzieciak walnie nauczyciela w twarz i ten nic nie moze mu zrobic. A jesli zrobi, to trafi do sadu. W szkole moga pracowac tylko ludzie o mocnych nerwach i bardzo silnych charakterach. Inaczej dadza sobie wejsc na glowe mlodziezy, ktora ma coraz mniej do zaprezentowania soba i przez to zastepuje to zachowaniem zdecydowanie nie pasujacym do tego, ktore powinno byc tolerowane w szkolach.

anade

kęsim-kęsim

anade

antek

Mówisz tu o skrajnych przypadkach totalnego marginesu intelektualnego. Zapytam się Ciebie jednak, co wtedy z całą rzeszą ludzi, których szkoła jednak ukierunkowała i dała im szanse? Uwierz mi, że w przeważającej większości biednych rodzin gdyby szkoła nie była przymusowa czytać umiałby tylko telewizor. :]
Poza tym ten argument o płaskiej ziemi jest typowym argumentem gimnazjalistów. Już tłumaczę Ci subtelną różnicę.
Płaska ziemia to teoria, którą ktoś stworzył, to tylko założenie, które było łatwiejsze od badań. Od tak ktoś stwierdził, że tak jest i już.. Fakt tego, że ziemia to kula o tendencji eliptycznej to naukowa prawda sprawdzona empirycznie. Tak samo jak z nauczaniem. Świat znał już społeczeństwo bez szkoły, więc właśnie dzięki empirii i doświadczeniom uznał nauczanie za konieczny przymus. To właśnie przymus nauki jest kulą, a Twoje "róbta co chceta" dyskiem na czterech żółwiach Smile

anade

antek

Kulą - kulą u nogi. hm...

anade

antek

Zaczynam rozumieć do czego dążysz. Masz racje, że traktowanie szkoły jak firmy to nie jest zły pomysł. Mówimy jednak o innych stronach medalu. Ty zaciekle uważasz, że przymus szkoły zniechęca dzieciaki, a co więcej, duża część z nich zupełnie olewa tę instytucję. Fakt, że dobrowolne nauczanie byłoby dobrym rozwiązaniem w tej kwestii, poza tym stałoby się może nawet ciut bardziej prestiżowe i pożądane. Ja natomiast widzę problem zupełnie gdzie indziej. Dostrzegam go w ogromie ludzi, który by prawdopodobnie nie uczył się w takich szkołach i błyskawicznie stał się ciemną masą. Chodzi mi o biedne środowiska, gdzie internet i telewizor nie są standardem, a wręcz luksusem. Dlatego też wydaje mi się, że szkolnictwo musi istnieć.
Masz rację, po raz kolejny, że nasze szkoły i MEN to śmiech na sali, ale nie uważasz, że to raczej problem krajowy, a nie ogólny? Dzieci w Japonii, nie mają książek tylko każdy z nich dostaje palmtopa z dotykowym ekranem, który ma wgrany cały system nauczania i dziecko od początku do końca ma jeden, który nie waży jak nasze plecaki 30 kg tylko 0,5kg. Tam szkolnictwo automatycznie wychwytuje zainteresowania dzieciaków i one już od trzynastego roku życia przygotowywane są do pracy i doskonale potem odnajdują się w społeczeństwie. Dlatego tak dalecy jesteśmy od porozumienia, Ty mówisz o ewidentnie polskim przykładzie, a ja o szkolnictwie ogólnie, które (jak sam świat daje nam przykłady) potrafi działać jak szwajcarski zegarek.

Niestety, co mnie bardzo smuci, nie potrafię odnaleźć rozwiązania na problemy o jakich Ty mówisz. Nie da się zaprzeczyć, że polskie społeczeństwo pędzi ku dolnej granicy jeśli chodzi o poziom wiedzy i co więcej to kwestia kilku lat, gdy za przykładem amerykanów przestaną odróżniać Australię od Anglii.
Boję się jednak, że to nie jest tylko problem samej edukacji, ale przede wszystkim zmian w mentalności i w pędzącej ku nas fali amerykanizacji i "laitowego" podejścia do życia.

anade

Nie wiem jak jest w Japonii. Nie wiem jak porównywać. Jaki jest w ogóle cel edukacji? Dla rodzica inny, dla państwa inny. Ale jak zmierzyć skuteczność? I porównać dwie różne cywilizacje. Nieważne. Przy okazji: zawsze mnie zastanawia dlaczego nie korzystamy z doświadczeń innych krajów. Ciekawe czy w MEN jest jakiś dział do takich spraw - do podgladania jak to robią inni i czy są skuteczni.
Mówisz laptopy. Wystarczyłyby wymienne karty i jeden segregator. Dzieci niosa do szkoły 100-stronicowa ksiażkę a na lekcji korzystaja z dwoch stron. 98% ciężaru na próżno. Jak jacyś tragarze dzień w dzień, dzień w dzień. Niosą. To podpada pod uporczywe znęcanie się. Najbiedniejsze są te maluchy.
Ja nie wymyślam nic nowego, tylko chciałbym aby edukacja między 7ym a 19ym rokiem życia była taka jak przed 7ym i po 19ym. Czyli planowanie jakiejś ścieżki rozwoju, krótkie półroczne kursy dobierane według potrzeb i umiejętności. Przez rodziców. Rodzice tak uczą swoje dzieci przed szkołą. A po średniej szkole każdy juz sam tak robi, obojętnie na studiach czy w fabryce przy taśmie. Dlaczego przez dwanaście środkowych lat pakuje się dzieci do tych murów i kisi w nich.
Niech już nawet będą jakieś kursy przymusowe, narzucone przez państwo, ale do diabła niech sie coś dzieje, bo jak słyszę o teoretycznej nauce klikania myszką, teoretycznej, bo komputery zanim się włączą, to lekcja się kończy, to mnie krew zalewa.

anade

No proszę, lewitujący od dawna kilometr nad Al. Szucha statek kosmiczny zwany MEN spuścił w dół dwa genialne pomysły:

Po pierwsze grupy na lekcje języków bedą tworzone według zaawansowania uczniów a nie wieku. Bożesz ty mój ! A inne lekcje ? Przecież wiadomo, że 11-letni chłopak to inna istota niż 11-letnia dziewczyna. Że w każdej klasie jest 3% zidentyfikowanych debili i 3% potencjalnych geniuszy. Dlczego oni mają się męczyć razem z innymi na historii czy matematyce ? Skoro z j. angielskim ma to sens...
Przepowiem jak zareaguje system: a gdzie egalite !? Bogatsi (bo tych stać na korki dla dzieci) będą się grupować razem, biedniejsi razem. O zgrozo! O Leninie, patrzysz i nie grzmisz !?

Po drugie. Szafki maja być dla dzieci w każdej szkole. Od 20 lat widzę w amerykańskich filmach, że każdy ma swoją szafkę. A Men zobaczyli to AD 2008. Bystre chłopaki.
Przepowiem jak zareaguje system: każda pani i każdy pan i tak będą zadawać lekcje do domu i sprawdzać prace domowe, więc zeszyty i ćwiczenia nadal będzie trzeba nosić. Czyli 3/4 ciężaru. A i książki, bo klasówki i poczytac trzeba. Zamki będą się zacinać, koszt naprawy będzie duży, w końcu szafki będą miały tylko najmłodsze dzieci aż się je zezłomuje (szafki, nie dzieci, że zamusierowiczuję).

I pewnie nic z tego nie wyjdzie, jak zwykle w Półtusku.

szkopul